Zadaj pytanie Michaelowi Behe’emu

Amerykański biochemik i biolog molekularny Michael J. Behe uzyskał doktorat z biochemii w 1978 roku. Obecnie piastuje stanowisko profesora na wydziale nauk biologicznych w Lehigh University w Pensylwanii. Behe zajmuje się badaniem struktury białek oraz roli inteligentnego projektu i doboru naturalnego w ich powstawaniu. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych w czasopismach specjalistycznych, takich jak: „Biophysical Journal”<fn>M.J. Behe, S.W. Englander, Sickle haemoglobin gelation. Reaction order and critical nucleus size, „Biophysical Journal” 1978, 23 (1), s. 129–145 [dostęp 22.7.2020].</fn>, „Journal of Molecular Biology”<fn>M.J. Behe, S.W. Englander, Mixed gelation theory: Kinetics, equilibrium and gel incorporation in sickle haemoglobin mixtures, „Journal of Molecular Biology” 1979, 133 (1), s. 137–160 [dostęp 22.7.2020].</fn>, „Protein Science: A publication of the Protein Society”<fn>M.J. Behe, D.W. Snoke, Simulating evolution by gene duplication of protein features that require multiple amino acid residues, „Protein Science: A publication of the Protein Society” 2004, 13 (10), s. 2651–2664 [dostęp 22.7.2020].</fn>, „Science”<fn>M.J. Behe, Addressing cumulative selection, „Science” 2007, 12, 318 (5848) [dostęp 22.7.2020].</fn> czy „Genetics”<fn>M.J. Behe, Waiting longer for two mutations, „Genetics” 2009, 181 (2), s. 819–822 [dostęp 22.7.2020].</fn>, a także jest członkiem Discovery Institut<fn>Por. Teoretycy Projektu: Michael J. Behe, „W Poszukiwaniu Projektu” [dostęp 22.7.2020].</fn>.

Badania Behe’ego z zakresu biochemii doprowadziły do wniosku o nieredukowalnej złożoności układów biochemicznych. Jest to taka właściwość wielu układów struktur biochemicznych, w których części są wzajemnie dopasowane i razem pełnią określoną funkcję, a brak któregokolwiek z komponentów skutkuje brakiem funkcjonalności całego kompleksu<fn>Por. Pojęcia stosowane przez teorię ID: Nieredukowalna złożoność, „W Poszukiwaniu Projektu” [dostęp 22.7.2020].</fn>. Swoimi wnioskami Behe podzielił się w książce pod tytułem Czarna skrzynka Darwina: Biochemiczne wyzwanie dla ewolucjonizmu, którą w oryginalnej wersji wydano po raz pierwszy w roku 1996. Przykłady, jakie przywołuje, to m.in. kaskada krzepnięcia krwi, system immunologiczny czy mechanizm wici bakteryjnej. Behe zauważa, że sama komórka żywego organizmu to: „System złożony z przynajmniej kilku oddziałujących ze na siebie części, które to części mają wkład w podstawową funkcję tego systemu, i gdzie usunięcie którejkolwiek z tych części spowoduje, że system przestanie spełniać swoją funkcję”<fn>M.J. Behe, Czarna skrzynka Darwina. Biochemiczne wyzwanie dla ewolucjonizmu, tłum. D. Sagan, „Seria: Inteligentny Projekt”, Warszawa 2020, s. 39.</fn>.
Jeszcze przed publikacją swojej książki Behe zaproponował koncepcję nieredukowalnej złożoności, a aktualnie jest jednym z wiodących teoretyków teorii inteligentnego projektu. Teoria ta stanowi ogólną metodę rozpoznawania projektu (celowego działania) w określonych zjawiskach i procesach. Podejście to ma szerokie zastosowanie w nauce, m.in. w kryminalistyce, archeologii czy astronomii, gdzie poszukuje się śladów działania inteligencji<fn>Por. Czym jest teoria inteligentnego projektu, „W Poszukiwaniu Projektu” [dostęp 22.7.2020].</fn>. W biologii również występują struktury i układy, które noszą znamiona projektu, gdyż są nieredukowalnie złożone. Behe argumentuje, że struktura każdej komórki wskazuje na jej nieredukowalną złożoność, co z kolei prowadzi do wnioskowania o projekcie w przyrodzie. Koncepcja nieredukowalnej złożoności jest jednym z podstawowych postulatów teoretyków projektu w przyrodzie i głównym orężem do walki z darwinowską wizją ewolucji. Wyjaśnienie powstania podstaw życia stanowi poważny problem dla neodarwinizmu. Próbując znaleźć odpowiedź na tę istotną kwestię, Behe dochodzi do wniosku, że ewolucja nie wyjaśnia złożoności wielu struktur, takich jak m.in. oko kręgowców czy szczególna strategia obronna jednego z gatunków chrząszczy. Omówienie tych i wielu innych przykładów znajduje się we wspomnianej już książce Czarna skrzynka Darwina.

W wydanej w 2007 roku książce pod tytułem The Edge of Evolution: The Search for the Limits for Darwinism [Granica ewolucji. W poszukiwaniu ograniczeń darwinizmu] Behe kontynuuje wątek nieredukowalnej złożoności. Zauważa, że teoria ewolucji nie jest w stanie wyjaśnić pochodzenia struktur złożonych z dwóch różnych rodzajów białek. Najnowszą zaś książką na koncie Michaela Behe’ego jest Darwin Devolves: The New Science about DNA that Challenges Evolution [Dewolucja darwinizmu. Nowa nauka o DNA będąca wyzwaniem dla teorii ewolucji]. Autor argumentuje tutaj na rzecz stwierdzenia, iż przypadkowe mutacje i dobór naturalny (kluczowe mechanizmy ewolucji według teorii neodarwinistycznej) mogą prowadzić jedynie do powstania martwych genów, a nie nowych zmian adaptacyjnych, jak postuluje neodarwinizm.
Fundamentalnym narzędziem, jakim posługuje się Behe w walce z neodarwinizmem, jest nieredukowalna złożoność w biochemii, a każde kolejne obserwacje i badania dostarczają tylko kolejnych świadectw na rzecz słuszności twierdzeń teoretyka projektu.

Aby poznać podstawowe twierdzenia Behe’ego, warto przeczytać Czarną skrzynkę Darwina. Fundacja En Arche idzie krok dalej i daje szansę ludziom ciekawym świata nauki na zapoznanie się ze zdaniem doświadczonego amerykańskiego biochemika nawet w tych kwestiach, które nie zostały poruszone w jego dziełach. Daje bowiem możliwość postawienia pytania Michaelowi Behe’emu!
Pytania można zadać w komentarzu pod przypiętym postem na stronie Fundacji na Facebooku: https://pl-pl.facebook.com/fundacjaenarche/, a także poprzez wiadomość mailową na adres info@wp-projektu.pl. Pytania można pisać zarówno w języku angielskim, jak i po polsku. Warto skorzystać z tej niepowtarzalnej okazji i zadać nurtujące nas pytania wybitnemu biochemikowi i teoretykowi inteligentnego projektu. Jest to wyjątkowa możliwość, aby rozwiać ewentualne wątpliwości dotyczące teorii ID.
Niebawem na fanpage’u Fundacji na Facebooku pojawi się film z udziałem Michaela J. Behe’ego, w którym odpowie na stawiane mu pytania.
Zachęcamy do zadawania pytań wybitnemu uczonemu!

[footnotesshortcode]